NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
24 - (3027) حدثني
يونس بن
عبدالأعلى
الصدفي.
أخبرنا عبدالله
بن وهب.
أخبرني عمرو
بن الحارث عن
سعيد بن أبي
هلال، عن عون
بن عبدالله، عن
أبيه؛ أن ابن
مسعود قال:
ما
كان بين
إسلامنا وبين
أن عاتبنا
الله بهذه الآية:
{ألم يأن
للذين آمنوا
أن تخشع
قلوبهم لذكر
الله} [57 /الحديد
/16] إلا أربع
سنين.
{24}
Bana Yûnus b.
Abdl'l-A'la Es-Sadefî rivayet etti. (Dediki): Bize Abdullah b. Vehb haber
verdi. (Dediki): Bana Amr b. Haris, Saîd b. Ebı Hilâl'den, o da Avn b.
Abdillah'dan, o da babasından naklen haber verdi ki, İbni Mes'ud şöyle demiş:
Bizim müsliiman oluşumuz
ve Allah Teâlâ'nın bizi şu :
«İman edenler için,
kalblerinin Zikrullah'a yatışması zamanı gelmedi mİ?» [Hadis 16] âyetiyle
muaheze buyurması arasında ancak dört sene vardır.
İzah:
Bu âyet-i kerîme bir
rivayete göre ashâb-ı kiram birbirlerine şaka yapmakta ileri gittikleri vakit
nazil olmuştur. Diğer bir kavle göre Medîne'ye yerleşen ashabın sihhatları
bozulmuş, maişet hususunda sıkıntıya duçar olmuşlar, bu sebeple hallerinde
biraz gevşeklik görülmüştü. Bu âyet onları muaheze için inmiştir.